.. insanlar bazen bla bla saçmalamaya lüzum yok. Benim hakkımda birşeyler öğrenmek mi istiyorsunuz? Twitterda takip edin. -Yalan- Twittera da buraya da duygularımla ilgili birşeyler yazıyorum evet ama saçma geliyor sonra. Niye? Bilmem. Bir insan okuyarak tanınabilir mi? Bazen evet bazen hayır. Evet çünkü yazarken insanın eli ayağı totosu başı ayrı oynar yazar da yazar herşeyi böyle gaza gelirmişçesine. Çat çat çat. Hayır çünkü bütün gün düşünüp şunu yazarım bir yere, aaa çok güzel bir söz buldum bunu yazayım kısımları tam bilgisayar başına oturulunca unutulur gider. Şu zavallı blogcuk birkaç aydır benim yazıp sildiklerimle kafayı yiyecek. Duygularımı kimse bilmesin diye mi? Belki. Hayatının 3/4ünün bilgisayar ve internet başında geçtiği varsayılırsa, internete yazmanın çok da kötü bir olay olduğunu düşünmüyorum. Yazarken hissetmiştim. Artık hissetmiyorum. Bu böyledir zaten. Gaza gelirsin elin klavyeye gider sıkılırsın. Birşeyler söylemek istersin yine elin tuşlara gider yine sıkılırsın. Amacım buradan kimseye laf yollamak ya da saçma salak duygularımı herkesle paylaşmak değildi aslında. Ama..
..Şöyle ki..
..haklısınız. Bilmek isteyen insanı yaşamalı. Hayalgücü kullanmaya gerek yok bir insanı tanımak için. 1 gün geçirmek kafi. Tabi benim de keyfim isterse.
